სალომე ბენიძე; თანამედროვე ქართული ლიტერატურა; ქალაქი წყალზე

ივლისის ცხელ საღამოს, მაშინ, როცა მთელი ქალაქი სულს ძლივს ითქვამს, ჩემს აივანზე ყოველთვის ქრის ქარი ან სიო. ასეთ დღეებში აივანზე ვზივარ და ვუყურებ როგორ ირხევიან ხის ტოტები. ამჯერადაც აივანზე ვზივარ, ოღონდ, წინ ნახევრად ცარიელ ჭიქაში...